امروزه گوجه فرنگی های گیلاسی مدرن هستند

چندین مطالعه مولکولی ساختار ژنتیکی جهانی را در SLL آشکار کرده و آن را به چهار گروه عمده تقسیم کرده است: فرآوری، بازار تازه، گیلاس و گوجه فرنگی سنتی.

سه گروه اول مربوط به انواع گوجه فرنگی مدرنی بود که توسط پرورش دهندگان در قرن بیستم ایجاد شد، که با کاربردهای مختلف آشپزی آنها و با ورود ژن های گونه های وحشی، عمدتاً برای افزایش گل رز آبی مقاومت به بیماری و همچنین توسعه ارقام جدید مشخص می شد.

در مقابل، ارقام سنتی (در این مطالعه، وینتیج، بومی‌ها و ارثیه‌ها مترادف با سنتی در نظر گرفته می‌شوند) ارقامی هستند که توسط کشاورزان سنتی با اصلاح شهودی توسعه یافته و کشت شده‌اند چگالی جیوه (در واقع، برخی از آنها هنوز به صورت محلی کشت می‌شوند. )

قبل از ظهور برنامه های اصلاحی سیستماتیک. پارک و همکاران (2004) به تمایز ژنتیکی بین ارقام سنتی و مدرن پی بردند.

تجزیه و تحلیل‌های جامع‌تر با استفاده از پانل ژنوتایپینگ پروژه هماهنگ شده کشاورزی، متشکل از 7720 پلی‌مورفیسم تک نوکلئوتیدی (SNPs) (Sim et al., 2012a)، گروه‌های تازه، فرآوری و سنتی قبلاً توصیف شده را تأیید کرد.

این مطالعات همچنین دو خوشه اضافی را پیدا کردند که بین SLL و SP مربوط به گوجه فرنگی های گیلاسی کشت شده و وحشی هستند و وضعیت گوجه فرنگی گیلاسی خواص شیره انگور برای کودکان را روشن کرد.

برخی از میان آنها SLC منشاء گرفته از آمریکای جنوبی، مزوامریکا، و مناطق نیمه گرمسیری، و بقیه گوجه فرنگی های گیلاسی مدرن هستند که از هیبریداسیون SLL کشت شده با SP وحشی به دست می آیند.

علاوه بر این، تجزیه و تحلیل نادری نشان داد که SLL و SLC سنتی خارج از پرو و اکوادور تنوع ژنتیکی گوجه فرنگی امروز بسیار کمتری نسبت به SP و SL پرو و اکوادور دارند.