کودکی که گوجه فرنگی تهران را با دنیا عوض نمیکند

گوجه فرنگی تهران همراه با فلفل، سیب زمینی و بادمجان از خانواده گیاهان گلدار هستند.

این خانواده از گیاهان به نام شب بو نیز شناخته می شوند. شبگردها شامل بیش از 3000 گونه است که بسیاری از آنها از نظر اقتصادی مهم هستند.

با وجود اینکه بیش از 7000 گونه گوجه فرنگی وجود دارد، همه آنها تنها یک گونه از گوجه فرنگی کشت شده را نشان می دهند.

گوجه‌فرنگی در طول سال‌ها نام‌های علمی متعددی از جمله Solanum lycopersicum و Lycopersicon esculentum داشته است. ممکن است بپرسید چرا نام های مختلف وجود دارد؟

دلیل این امر به نحوه ارتباط مردم گوجه فرنگی با گیاهان دیگر مربوط می شود. در اوایل دهه 1700، لینه گوجه‌فرنگی‌ها را بر اساس ویژگی‌های قابل مشاهده، در سرده Solanum قرار داد.

در اواسط دهه 1700، فیلیپ میلر، گیاه شناس دیگر، با طبقه بندی لینائوس موافق نبود و در عوض گوجه فرنگی را در جنس Lycopersicon قرار داد. او فکر می‌کرد که گوجه‌فرنگی از جنس متفاوتی نسبت به سایر گونه‌های سمی شب‌شاه است.

اخیراً، تاکسونومیست‌ها دوباره این گونه‌ها را دسته‌بندی کردند و آن‌ها را در اطلاعات ژنتیکی بر اساس جنس Solanum قرار دادند. آنچه این داستان در مورد طبقه بندی گوجه فرنگی نشان می دهد این است که دانش علمی ثابت نیست و دانش علمی دائماً بر اساس اطلاعات جدید تغییر می کند.

گیاهان گوجه فرنگی وحشی در منطقه آند در آمریکای جنوبی که امروزه به نام های پرو، بولیوی، شیلی و اکوادور شناخته می شود، منشا گرفته اند.

اعتقاد بر این است که گوجه فرنگی برای اولین بار توسط آزتک ها و اینکاها در سال 700 پس از میلاد کشت شد.دقیقاً مشخص نیست که چگونه یا چه کسی دانه های گوجه فرنگی را به اروپا آورده است، اما در قرن شانزدهم، اشاره به گوجه فرنگی شروع شد. اهلی شدن بیشتر در سراسر اروپا در قرن 18 و 19 رخ داد.