علیرغم اینکه ماکارونی جهان به عنوان یک غذای ایتالیایی در نظر گرفته می شود شواهدی وجود دارد که نشان می دهد چینی ها در 5000 سال قبل از میلاد ماکارونی می خوردند اگرچه برخی معتقدند که قدمت ماکارونی حتی به تمدن های باستانی اتروسک نیز بیشتر می شود.
که در آن پاستا در وصیت نامه گنجانده شده بود که به آن “bariscella plena da macaroni” (سبدی پر از ماکارونی) می گویند.
ماکارونی در اواخر قرن هجدهم در پاریس یک غذای مد روز در نظر گرفته می شد و توماس جفرسون به عنوان معرفی کننده آن شناخته می شود.
تقریبا نیم قرن بعد به ایالات متحده رسید. جفرسون حتی نقشه‌هایی برای یک دستگاه تولید ماکارونی کشید و بعداً ماشینی برای ساخت آن خرید در حدود سال 1800 اولین دستگاه‌های مکانیکی برای تولید ماکارونی در ایتالیا ظاهر شدو اولین کارخانه ماکارونی آمریکایی در بروکلین نیویورک افتتاح شد.
1848، توسط یک فرانسوی به نام Antoine Zerega. تقریباً 200 سال گذشت تا گوجه فرنگی که توسط کاشف اسپانیایی کورتز به اروپا آورده شده بود با ماکارونی جفت شود تا غذای سنتی ایتالیایی اسپاگتی با سس گوجه فرنگی ایجاد شود.
در اصل ماکارونی از آسیاب کردن چندین غلات و غلات با هم و مخلوط کردن آنها با آب قبل از پختن تهیه می شد.
در مقایسه با گندم معمولی (Triticum aestivum L)، که برای تهیه نان و رشته فرنگی به سبک شرقی استفاده می‌شود گندم دوروم سخت‌تر است و آسیاب کردن ذره‌ای درشت به نام سمولینا، آرد زرد طلایی، تولید می‌کند که سپس برای تهیه ماکارونی استفاده می‌شود.
کوسکوس بلغور پخته شده با آب است. ساختار فشرده سمولینا که از گندم دوروم با پروتئین بالا تولید می‌شود به ماکارونی اجازه می‌دهد تا قوام پخت طعم و بافت خود را حفظ کند.
تولید ماکارونی مرغوب با آسیاب گندم دوروم با کیفیت بالا آغاز می شود. قبل از آسیاب، دانه های گندم دوروم را از هرگونه مواد خارجی که از مزرعه می آید تمیز می کنند و سپس برای تمیز کردن لایه خارجی سبوس مسواک می زنند.
همانطور که گندم وارد آسیاب می شود غلتک ها سبوس و جوانه را حذف می کنند. در حالی که آندوسپرم به قطعات درشت شکسته می شود.
از طریق الک کردن، ذرات آندوسپرم از سبوس جدا شده و آسیاب می‌شوند و آرد سمولینا با اندازه و کیفیت ذرات صحیح ایجاد می‌شود.
